Lo "Pep Guardiola"” e las leiçons de las eleccions francesas

Dètz leiçons d’urgéncia quatre jorns après: 1.Primièra, coma o diriá Pessoa, Occitània es una nacion conquistada espiritualament, ont çò que determina lo vòte dels ciutadans al moment de las eleccions pòt èsser un fum de rasons mas jamai l’occitana. 2.Segonda, coma o diguèt Pessoa fa cent ans, “França —coma Grècia— representa dins Euròpa non pas un país creador mas un país distribuidor e perfeccionador dels elements que los autres pòbles fornisson”. Los clars exemples d’aquò son l’extrema dreita e lo Partit Comunista, ultraminoritaris dins la màger part de païses del mond entièr —e enebits dins cèrtes— levat d’aquí. 3.Tresena, coma o diguèt diluns lo nòu Cònsol de Tolosa, lo sénher Moudenc, França es França, mas Tolosa —e Occitània per extension— es quicòm mai: es un país malgrat tot libertari, catar, que non se vòl daissar dominar per cap de tecnocrata, d’esquèrra o de dreita. Aquò benlèu servís per Tolosa, per Pau, per Montpelhièr. E pensi que, fin finala, aquò podriá explicar tanben los resultats del Front Nacional. 4.Quatrena, coma o preveguèt l’autor d’aqueste article fa longtemps, los experiments electorals regionalistas al delà dels partits de mairitz francesa demòran aquò: d’experiments sens mai de transcendéncia. 5.Cinquena, la relativa victòria de l’esquizofrenic Front Nacional demòstra que França es un país que non existís, una invencion forçada que va contra tota natura. Perqué? Perque sonque aqueles païses que non son de païses vertadièrs an besonh de se replegar nacionalament e de reafirmar lor soberaneitat. Avètz jamai comparat un discors del President de la Republica de Portugal amb un del President de la Republica francesa? I a un exercici aisit de far: comptar quant de còps l’un e l’autre apellan a la “Republica”, coma una mena de fòrça divina que ven nos guidar e sauvar dels mals de tot. 6.Sieisèna, lo fracàs del Partit Socialista èra previsible, e, de fait, ne parlèrem aquí a la començança de l’annada. Se tot lo mond o sabiá, perqué Hollande a esperat après las eleccions per far cèrtes viratges? 7.Setena, l’eleccion de Valls coma Primièr Ministre es benlèu una bona nòva per Hollande, mas es segurament una mai que marrida nòva pel procès d’independéncia de Catalonha e encara pièger per las lengas mal ditas regionalas de França. 8.Uietena, avèm un escenari plan interessant entre Aquitània e Lengadòc, amb de ciutats coma Pau, Tolosa o Carcassona, qu’auràn de cònsols convençudament e naturalament occitanistas, sens ne far de propaganda electorala. Aquò balha un molon de possibilitats de cooperacion interregionala, encara mai amb Barcelona e Catalonha. 9.Novena, lo sistèma electoral francés es un dels sistèmas mai antidedmocratics que coneissi, ont qualqu’un que non arriba al 50% dels vòtes, pòt devenir cònsol amb la majoritat absoluda sens besonh de negociar res. 10.Desena, coma o diguèrem fa qualques meses, l’esquèrra europèa deuriá urgentament ensajar de comandar los servicis de Pep Guardiola: qualqu’un capable de transformar en vertat çò que semblava un miracle, gràcia a l’originalitat e a la creativitat, just çò que li manca a la nòstra esquèrra. Tè, ara qu’avèm un -culer socialista- de cap del govèrn, benlèu non seriá tan impossible!